ancora

fazla eşyalar gibiydik birbirimizde
atamıyorduk

bir köşede bekliyorduk öylece

bekletiyorduk duygularımızı
farklı anlamlara bürünsünler diye

ağlayamıyordum o anda
ya suya karışıyordu gözyaşlarım
ya da içime akıyordu

sıcağı da hissetmiyordum
soğuyu da
çocuk olmayı düşlediğim günler de geride kalmıştı

öylece kalmıştım

öylece kalakalmıştık