pause ||

sddihartha
canım sıkıldı sensizlik mi yoksa uykusuzluk mu bilemiyorum.belki de her ikiside.
uzaktasın ve ben seni özlüyorum.
bu bana garip geliyo.senin varlığından korkmuştum en başta bana zarar verirsin sanmıştım.
seni sevemiceme inanmıştım. ondan başkasını incitir ona olan sevgim sanmıştım.
sen öyle garipsin ki içimde ona dair ne varsa kendine döndürdün.
şimdi seni sıkmaktan incitmekten her şeyi yıpratmaktan korkuyorum.
peki senden sora beni kim döndürücek kendime?

zamansız öten horozu kesmeseler
hatta horoz istediği zaman ötse
belki şu iğrenç kavramdan kurtulabiliriz
ve yaşarız zamansız dünyamızda

İsminin kazılı olduğu sırayı hatırlıyorum
Ucu bozulan turuncu kalemimi
Hocanın sinirli sesini
Yüzümdeki ifadeyi

Ama o sırayı gördüğünü hatırlamıyorum
Sonrasında bana sarıldığını
Benim sıramda da seninki var dediğini
Beni öptüğünü

Cilalandı sıra üzerinde adınla
Okunmuyo ismin denemek boşuna

Zamanla alışırsın yokluğuma

Zamanla unutursun geçirdiğimiz günleri

Zamanla düzelirsin, gelirsin kendine

Zamanlaymış, hepsi palavra .