telefonun çalmadı, benimkide . korkuyodum seninle konuşmaya . ne söliyeceğimi bilmiyodum . telefonun çalmadı, benimkide . neler düşündüğünü düşündüm . neler düşündüğümü düşünmek istemiyordum . seni düşünmek istemiyordum . istemiyordum seni düşünmek . telefonun çalmadı, çalmadı benimkide .

Ne istediğini biliyomusun dedi üzülmek istemiyorum . Düşündüm . Düşündü . Evet dedim biliyorum . Peki ne istiyosun diye sormadı . İnanmamıştı .

dün seninle birlikteydim . sana seni sevdiğimi söyledim . bilemezdin ki bunu çok zor söyleyebildiğimi . şimdi düşünüyorum sana söleyebildiysem gerçekmiydim . kendime, sevgime inanmadığım bir zamanda boyut değiştirircesine benimle, sevgimle ters düşürdün . şimdi kendimi çözmeye çalışıyorum . şimdi seni düşünüyorum . düşünmeden edemiyorum . evet seni seviyorum .

Uyandığımda baktım camdan dışarı . Heryer bembeyazdı . Tertemiz bir beyaz . Aklıma sen geldin . Telefona uzandım . Uzaktık birbirimizden dışardan bakan birisi için . Bilemezdi aslında koyun koyuna olduğumuzu . Sana sımsıkı sarıldığımı . Mesaj yazdım ve yolladım . Tek yapmam gereken uyanmanı beklemekti . Beklemek uyanmanı . Keşke dedim görebilseydim uyurken ki halini . Günün en masum zamanında yüzünün aldığı ifadeyi . Keşke ...

sanki giderken aslında geliyosun bana . daha da yaklaşıyorsun daha da . her gidişin her ortadan kayboluşun biraz daha güç veriyor bana . biraz daha sana ulaşmaya çalışıyorum . ama korkuyorum . ya sana sahip olduğum zaman senden sıkılırsam ...